Poetycki świat Szymborskiej – świat rzeczy drobnych, ułamków codzienności, ale i spraw uniwersalnych, wielkich pytań i wątpliwości – rozpisany na wiele precyzyjnych i sugestywnych utworów, utrwalonych jakby szeptem i przez to dobitnych. A w centrum – człowiek. Ja, ty, każdy i każda z nas. Cud, który nie tak dziwi, jak powinien.
Z okazji stulecia urodzin noblistki powstał wyjątkowy zbiór zawierający całą jej twórczość poetycką. Teksty od debiutanckiego Szukam słowa, pomieszczone w czternastu tomach, po wiersze dotąd niepublikowane. Komentarzem opatrzył je wybitny znawca poezji Szymborskiej prof. Wojciech Ligęza; jego posłowie ułatwia poruszanie się po wielości możliwych kontekstów i odczytań tej poezji. Wiersze wszystkie pozwalają prześledzić ewolucję poetki, odkryć na nowo jej wrażliwość, a także wrócić do ukochanych fraz. Skłaniają, by zatrzymać się i skupić na chwili. Zachwycają przenikliwością, zaskakują aktualnością, ciekawią bogactwem spostrzeżeń.
Tom uzupełniony został o obszerne posłowie prof. Wojciecha Ligęzy, wybitnego znawcy twórczości poetki
Książka objęta została patronatem Krakowa Miasta Literatury UNESCO
O twórczości Wisławy Szymborskiej opowiadać będzie prof. Wojciech Ligęza, a rozmowę poprowadzi Anna Marchewka.
Wisława Szymborska (ur. 2 lipca 1923 r., zm. 1 lutego 2012 r.) – polska poetka, felietonistka, eseistka, krytyczka i tłumaczka. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla (1996) i wielu innych prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody im. Goethego (1991), Nagrody im. Herdera (1995), Nagrody Polskiego PEN Clubu (1996), Orderu Orła Białego (2011). Członkini honorowa American Academy of Arts and Letters (od 2001). Debiutowała w 1945 r. wierszem „Szukam słowa”, w latach 1953–1981 w „Życiu Literackim” prowadziła dział poezji i stałą rubrykę Lektury nadobowiązkowe. Wydała trzynaście tomów wierszy, z których jeden ukazał się już po jej śmierci. Czternasty, „Czarną piosenkę”, zbierający wczesne wiersze poetki, opublikowano dopiero w 2014 r. Jej utwory zostały przetłumaczone na ponad czterdzieści języków, sama także tłumaczyła poezję, głównie z francuskiego i niemieckiego. W kwietniu 2012 r., na mocy testamentu noblistki, powstała Fundacja Wisławy Szymborskiej, która opiekuje się spuścizną literacką poetki oraz przyznaje nagrodę jej imienia, a także prowadzi programy stypendialne i rezydencjalne dla ludzi pióra.
