Marta Szczepanik. Serendipity Szczepanikowej

Słowo „serendipity” zostało przed laty uznane jako trudno przetłumaczalne a jednak udało się nadać mu kilka pozornie różnych a tak naprawdę pokrewnych znaczeń. W języku polskim najprościej tłumaczone jako zwrot „szczęśliwym trafem”, może też oznaczać naturalną zdolność do interesujących lub wartościowych odkryć przez przypadek lub dar znajdowania wartościowych i przyjemnych rzeczy, których się nie szuka, to zdolność dokonywania szczęśliwych odkryć przez przypadek, zdolność dokonywania pożądanych odkryć przypadkowo i wreszcie szczęście i powodzenie. I takim przyjemnym odkryciem, wartościowym przypadkiem, „szczęśliwym trafem” jest wystawa Marty Szczepanik. Z wykształcenia dentystka, chirurg stomatolog. Twierdzi, że maluje całe życie z przerwami na podstawówkę, liceum, studia i specjalizację. Ciągle malowała „w międzyczasie”. Od czasu ogłoszenia pandemii w marcu 2020” międzyczasu” zrobiło się wyjątkowo dużo, to i „owoców międzyczasu” znacznie więcej. Zamieciony pod przysłowiowy dywan talent i pasja znowu mogły się ujawnić. Maluje najczęściej akrylami. Bardzo cieszy ją możliwość kreatywnego łączenia różnych technik malarskich w bardzo nieoczekiwany sposób. Nie ukończyła żadnej szkoły artystycznej ani Akademii Sztuk Pięknych, jest samoukiem, amatorem (bo „amo” znaczy kochać) Zwykła o sobie mawiać, że jest „amantką sztukotwórstwa”, nie mylić z Amantadyną (lek na grypęJ) . Twórczość i kreatywne myślenie o życiu i sztuce jest dla niej ulubionym sposobem spędzania wolnego czasu. Uważa, że malarstwo, to jakby „medytacja w ruchu z otwartymi oczyma” -myśli uspokajają się, a czas przestaje płynąć. Uwielbia ten cały bałagan po malowaniu, który z uporem i miłością sama sprząta J . Uwielbia też fotografować i rzeźbić. Relacje z ludźmi są dla niej bardzo ważne. I to pokazuje w fotografii. Jej obrazy są nieoczywiste „wielointerpretowalne” i zawsze można dopatrywać się innego znaczenia. Obrazy tematycznie bardzo różne - zwierzęta, rośliny, udziwnione portrety, mocno kolorowe pejzaże. Wiele obrazów opowiada całe historie a powstało w wyniku inspiracji twórczością Hieronima Boscha.  Z pozoru wyglądające jak dziecięce bazgroły, z użyciem różnego rodzaju farb, brokatu, pisaków, tuszu, są bardzo atrakcyjne wizualnie. I o to w Jej sztuce i sztuce życia chodzi, żeby było wesoło i kolorowo.  Od roku należy do Bronowickiego Stowarzyszenia Przyjaciół sztuk Wszelakich. To poszukiwanie bratnich dusz, czujących i interpretujących świat podobnie. W 2021 roku weszła w skład Grupy Krakowskiej GK21W. tworzą go 4 malarki - przyjaciółki: Katarzyna Omiecińska, Małgorzata Rochowska, Małgorzata Winkowska i Marta Szczepanik. Wspólnie malują, spędzają wolny czas i robią wystawy. Ma na koncie udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w znaczących punktach kultury i sztuki Krakowa. Muzycznym uzupełnieniem wieczoru ze sztuką będzie koncert skrzypcowy Gabrieli Kaweckiej – absolwentki Haute Ecole de Musique w Lozannie przy akompaniamencie Andrzeja Gugały.