Jest instrumentem o 6 lub 7 strunach, posiadającym dodatkowo zestaw strun burdonowych (zwanych także rezonującymi, sympatycznymi lub współbrzmiącymi). Należy do grupy viol da braccia – ramieniowych, czyli trzyma się ją tak, jak np. skrzypce. Jej złoty wiek przypada na okres baroku. Nic więc dziwnego, że będzie bohaterką koncertu Orkiestry Barokowej Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Oto ona: viola d’amore!
Christoph Graupner (1683–1760) Suita F-dur na flet, violę d’amore, chalumeau i orkiestrę GWV 450
Georg Philipp Telemann (1681–1767) Koncert E-dur na flet, violę d’amore, obój d’amor i orkiestrę TWV 53.E1
Johann David Heinichen (1683–1729) Concerto grosso F-dur S 234
Christoph Graupner (1683–1760) Suita na violę d’amore, fagot i orkiestrę GWV 451
Orkiestra Barokowa Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie
Sirkka-Liisa Kaakinen-Pilch – prowadzenie
