Historia łobzowskiego pałacu królewskiego sięga XIV wieku, kiedy król Kazimierz Wielki nakazał budowę tu drewnianego zamku (jego konstrukcję datuje się ok. 1357 roku). Monarcha często odwiedzał swą letnią rezydencję, miała być ona podobno również domem jego kochanki – Estery. Pod koniec XVI wieku Stefan Batory nakazał przebudowę gotyckiej konstrukcji w okazałe manierystyczne założenie pałacowe. Prace te nadzorował Santi Gucci, znakomity włoski architekt i rzeźbiarz, autor m.in. maszkaronów na Sukiennicach. Stary zamek wraz z wieżą został wkompowany w nową konstrukcję, wokół której utworzono okazały Ogród Królewski. Rezydencję rozbudowywano do połowy XVII wieku – częścią tych prac tymi kierował Giovanni Trevano, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli wczesnego baroku rzymskiego i nadworny architekt króla Zygmunta III Wazy (właśnie w łobzowskim pałacu na świat przyszedł pierworodny syn tego monarchy, późniejszy Władysław IV Waza).
Podczas potopu szwedzkiego łobzowski pałac został spustoszony, co położyło kres jego świetności, nadal jednak pozostawał popularnym obiektem wizyt monarchów i ich rodzin. To właśnie tutaj Maria Kazimiera d’Arquien oczekiwała wieści spod Wiednia od swojego męża Jana III Sobieskiego i tutaj celebrowano zwycięstwo odniesione nad Imperium Osmańskim. Wraz z rozbiorem Polski, pałac stracił jednak na znaczeniu i podupadł. W okresie zaborów ulokowano tu Instytut Kadetów, a nawet pełnił rolę… oberży! W XIX wieku przeszedł kolejną modernizację, której efekty widzimy do dziś. Po zakończeniu II wojny światowej pałac stał się własnością Politechniki Krakowskiej – mieści się tu Wydział Fizyki, Matematyki i Informatyki. Znaczną część dawnego imponującego ogrodu zajmuje stadion WKS Wawel Kraków.
Czy wiecie, że…? Aż do lat 50. XX wieku na terenie obecnego stadionu WKS Wawel Kraków ulokowanego na terenach dawnych Ogrodów Królewskich znajdował się kilkumetrowy kopiec (według archiwalnych szkiców jego wysokość sięgała nawet 7 metrów). Nosił on imię Esterki, na poły legendarnej żydowskiej kochanki Kazimierza Wielkiego. Niektóre źródła twierdzą, że jest on miejscem jej pochówku, jednak dwukrotne badania nie stwierdziły obecności szczątków ludzkich. Do dziś nie brakuje entuzjastów odbudowy kopca.
Wstęp wolny, choć tereny te należą do Politechniki Krakowskiej, odbywają się tam zajęcia akademickie.
