Polichóralność to technika wymyślona przez kompozytorów szkoły weneckiej na przełomie XVI i XVII wieku. Jej rozwój związany jest z układem architektonicznym bazyliki św. Marka w Wenecji, posiadającej dwoje organów w przeciwległych miejscach. Oto niezwykły przykład, jak architektura wpłynęła na rozwój muzyki – a obie trwają i zachwycają nas do dziś. Dzieła skomponowane w tej technice w odsłonie instrumentalnej zaprezentuje podczas koncertu Muzyka polichóralna w piękny wieczór majowy Orkiestra Barokowa Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.
Mikołaj Zieleński (1560-1620) Motetto in Festo Paschae: Salve festa dies á 8 (wersja instrumentalna)
Antonio Bertali (1605-1669) Canzona á 14
Philipp Jakob Rittler (1637-1690) Sonata á 19
Giovanni Gabrieli (1557-1612) Canzon per sonar septimi toni á 8
Augustinus Kertzinger (1622-1678) Sonata á 12
Mikołaj Zieleński Motetto dr S. Stanislao: Ortus de Polonia á 8 (wersja instrumentalna)
Orkiestra Barokowa Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego
Tomasz Ślusarczyk dyrygent
