Na dziedzińcu Zamku Żupnego w Wieliczce można oglądać plenerową wystawę „Zbrodnia Katyńska”.
Przedstawia ona cały kontekst okrutnej zbrodni popełnionej na wziętych do niewoli polskich oficerach.
Przedstawia ona cały kontekst okrutnej zbrodni popełnionej na wziętych do niewoli polskich oficerach.
Wystawa składa się z 18 plansz podzielonych na bloki tematyczne. Pierwsze z nich przedstawiają pakt Ribbentrop –Mołotow, atak na Polskę przez Niemcy i ZSRR oraz represje w stosunku do ludności polskiej na terenach zajętych przez Sowietów. Na kolejnych planszach oglądający poznają losy polskich jeńców wojennych, miejsca ich przetrzymywania oraz obozową codzienność. Zobaczą decyzję o wymordowaniu polskich jeńców i poznają sylwetki wybranych ofiar zbrodni: wojskowych, osoby duchowne ukazane poprzez osobę rabina i kapelana prawosławnego oraz lekarzy.
Kulminacyjnym punktem narracji tej wystawy jest zbrodnia – metodyka zabijania, liczba ofiar i miejsca zbrodni. Kolejny wątek dotyczy poszukiwań oficerów po zawarciu układu Sikorski–Majski, odkrycia ich grobów, prowadzonych prac przez komisje niemiecką i radziecką oraz ich ustaleń. Oglądający poznają kulisy powstania „Kłamstwa katyńskiego”, ustalenia konferencji w Jałcie oraz polityki informacyjnej prowadzonej przez aliantów i Sowietów.
Przełomowym momentem w sprawie był rok 1990 rok, w którym Sowieci przyznali się do zbrodni. Odkryto kolejne miejsca mordów i je zbadano. Ostatnie plansze zwracają uwagę na to, że Katyń zawsze istniał w świadomości Polaków, podkreślają walkę o prawdę i związane z tym represje oraz prawdę o Katyniu będącą elementem polskiej tożsamości. Niechęć lewicowych elit zachodnich do niewygodnej prawdy o Zbrodni katyńskiej odbiła się na postrzeganiu Zachodu przez Polaków.
„Zbrodnia Katyńska” to wystawa z cyklu „Wybrane zagadnienia z historii Polski”. Komentarze do niej zostały przygotowane w pięciu wersjach językowych: polskiej, angielskiej, niemieckiej, rosyjskiej oraz hiszpańskiej.
Wystawa została zorganizowana w ramach wydarzeń związanych z Patronami roku 2025, ustanowionymi przez Sejm i Senat RP . Można ją oglądać do końca maja 2025 roku.*
Kulminacyjnym punktem narracji tej wystawy jest zbrodnia – metodyka zabijania, liczba ofiar i miejsca zbrodni. Kolejny wątek dotyczy poszukiwań oficerów po zawarciu układu Sikorski–Majski, odkrycia ich grobów, prowadzonych prac przez komisje niemiecką i radziecką oraz ich ustaleń. Oglądający poznają kulisy powstania „Kłamstwa katyńskiego”, ustalenia konferencji w Jałcie oraz polityki informacyjnej prowadzonej przez aliantów i Sowietów.
Przełomowym momentem w sprawie był rok 1990 rok, w którym Sowieci przyznali się do zbrodni. Odkryto kolejne miejsca mordów i je zbadano. Ostatnie plansze zwracają uwagę na to, że Katyń zawsze istniał w świadomości Polaków, podkreślają walkę o prawdę i związane z tym represje oraz prawdę o Katyniu będącą elementem polskiej tożsamości. Niechęć lewicowych elit zachodnich do niewygodnej prawdy o Zbrodni katyńskiej odbiła się na postrzeganiu Zachodu przez Polaków.
„Zbrodnia Katyńska” to wystawa z cyklu „Wybrane zagadnienia z historii Polski”. Komentarze do niej zostały przygotowane w pięciu wersjach językowych: polskiej, angielskiej, niemieckiej, rosyjskiej oraz hiszpańskiej.
Wystawa została zorganizowana w ramach wydarzeń związanych z Patronami roku 2025, ustanowionymi przez Sejm i Senat RP . Można ją oglądać do końca maja 2025 roku.*
*Informacja pochodzi z Muzeum Żup Krakowskich
Fot. Dariusx Kołakowski
