Wystawa czasowa jest pierwszą wystawą wpisującą się tematycznie w zakres działań Centrum Interpretacji Niematerialnego Dziedzictwa Krakowa, oddziału Muzeum Krakowa zlokalizowanego w Domu pod Krzyżem.
Jednym z ważnych działań Centrum jest m.in. dokumentowanie lokalnych zwyczajów i tradycji ludowych. Wystawa wskazuje najważniejsze doroczne praktyki religijne, zwyczaje oraz obrzędy miejscowej ludności, które z jednej strony znane są szeroko w całej Polsce, ale nieznana jest ich geneza. Są to: pochód Lajkonika, szopkarstwo krakowskie, odpusty Emaus i Rękawka czy procesja św. Stanisława.
Z drugiej zaś strony, z antropologiczną ciekawością przyglądamy się nowym zjawiskom kulturowym. Interesuje nas które święta są ważne dla współczesnych krakowian, jak je spędzają, co robią jedynie „od wielkiego dzwonu”. Ekspozycja stara się pokazać jak wygląda obecnie krakowskie świętowanie.
Naukowe opracowywanie wszelkich zjawisk związanych z niematerialnym dziedzictwem Krakowa jest jednym z istotnych przedsięwzięć naszego Muzeum. Nowoczesne muzeum nie tylko jednak zachowuje dla pamięci stare obrzędy, ale również bada współczesne aspekty dawnych zjawisk i metamorfozy minionych praktyk.
