Twórców inspiruje fenomen choreomanii – tanecznej plagi, która przez ponad dziesięć wieków pojawiała się w różnych miejscach Europy.
W czasach mroku i niepokoju zastanawiamy się nad tym, czym jest przyjemność – przyjemność w życiu, przyjemność z tańczenia czy z oglądania tańca. Twórców inspiruje fenomen choreomanii – tanecznej plagi, która przez ponad dziesięć wieków pojawiała się w różnych miejscach Europy. Mania tańczenia na ulicach zgromadziła setki osób we wspólnym szalonym tańcu do wycieńczenia, do utraty przytomności, a czasem – do utraty życia. Do dziś przyczyny tych ekstatycznych ruchów kojarzone są albo z nieświadomym zażyciem psychodelików, w postaci zatrucia sporyszem, grzybem żerującym głównie na trawach i zbożach, albo z chorobą zwaną pląsawicą. Jedna z teorii podaje także, że bezustanny taniec był skutkiem załamania nerwowego, którego przyczyną miał być specyficzny czas pełen zaraz, wojen i katastrof naturalnych.*
Taniec w tym kontekście jawi się jako mechanizm odreagowywania, naturalny, niepohamowany instynkt (tańca przecież nikt nie wymyślił, a każdy wie, jak tańczyć). To taniec dla wszystkich, jakkolwiek patetycznie to brzmi. Repertuar muzyczny wskazuje na spontaniczne potańcówki ze znajomymi, gdy przerzucamy się radiowymi hitami. Nagle znika wstyd, a pojawia się ekstaza.
Weronika Nagawiecka, DIDASKALIA
Koncepcja, reżyseria, choreografia: Marta Wołowiec
Kreacja, performans: Marta Wołowiec, Tomasz Pomersbach
Dramaturgia: Janusz Orlik
Muzyka: Wojciech Kiwer
Reżyseria świateł: Klaudia Kasperska
Kostiumy: Dominik Więcek
Produkcja: PRZESTRZENIE SZTUKI TANIEC 2023, WROCŁAWSKI TEATR PANTOMIMY
Premiera: 20 WRZEŚNIA 2023, Centrum Sztuk Performatywnych | PIEKARNIA podczas Festiwalu Przestrzenie Sztuki
Uwaga: W spektaklu występuje światło stroboskopowe, dym oraz głośna muzyka.
Fot. Natalia Kabanow
Przedstawienie jest spektaklem mistrzowskim Festiwalu Ciało i Czas
*Informacje i opis widowiska pochodzą od Teatru KTO
