Wystawa „Tradycja japońskiego ubioru. Formy i przemiany od około 1900 roku do lat 60. XX wieku” w Kamienicy Szołayskich, to pierwsza z trzech odsłon cyklu „Japonia u progu nowoczesności. Design i wzornictwo ubiorów od około 1900 roku do lat 60. XX wieku na przykładzie darów współczesnych w Muzeum Narodowym w Krakowie” przybliżającego klasyczne japońskie stroje oraz motywy charakterystyczne dla tej niezwykłej wschodniej tradycji.
Wystawa opowiada o historii i kroju kimon oraz pasów obi, którymi się je przewiązuje, a także o niezwykle atrakcyjnych krótkich narzutach haori i płaszczach podróżnych michiyuki. W drugiej odsłonie cyklu rozwijamy wątek tradycyjnych motywów zdobniczych z wyjaśnieniem ich pochodzenia i symboliki. Trzecia ekspozycja przedstawia japońskie ubiory utrwalone na starych fotografiach, odbitkach albuminowych przechowywanych w kolekcji MNK.
„Ideą towarzyszącą cyklowi jest zamysł pokazania darów, jakie Muzeum Narodowe w Krakowie otrzymało w ostatnich latach. Podkreślając rolę darczyńców, opowiadamy o strategii kolekcjonerskiej MNK, pokazujemy również przykłady drzeworytów zakupionych z kolekcji Józefa Mehoffera oraz pochodzących z daru, który ofiarował nam dr Jens Wiebel.
We wnętrzach Kamienicy Szołayskich prezentujemy około stu szat i elementów japońskiego stroju, w tym stuletnie kimona, a także niezwykły przykładowy bryt tkaniny tanmono, z której były szyte, o długości ponad dziesięciu metrów.Wystawa jest adresowana do szerokiego kręgu odbiorców. Każda z kolejnych odsłon cyklu została pomyślana w taki sposób, by wartość szczególną odnaleźli w niej ludzie o różnym stopniu zainteresowania japońskim strojem i designem, o różnym poziomie wykształcenia i w różnym wieku” – podkreśla kuratroka Beata Romanowicz.
