Wystawa malarstwa i obiektów z czerpanego papieru w Galerii Centrum Nowohuckiego Centrum Kultury.
„W zakamarkach ludzkiej, a tym samym mojej pamięci ukryte są szczątki intensywnych doznań, które kiedyś zarejestrowały zmysły. W przypomnieniu ujawniają się mniej lub bardziej, a czasem zupełnie nieuświadomione obrazy z przeszłości. Za przyczyną przypadkowego, zewnętrznego impulsu wskrzeszone wspomnienia wdzierają się w teraźniejszość. Jawią się nagle w barwnych plamach, powikłanych kreskach przydając intensywności związanych z nimi emocjom. Te nagle powracające, ukryte a niezatarte spostrzeżenia wewnętrzne zaprzątają mój umysł. Są dla mnie inspiracją, koniecznością do rozstrzygnięcia ich w procesie malarskim. Czerpiąc z bagażu przeżyć i doświadczeń skupiam się na zmaterializowaniu ich środkami plastycznymi.
Odrębną, choć spójną tematycznie ścieżkę moich rozważań artystycznych nad tym co przeszłe, przemijające stanowią kobiece chusty ludowe. Ten dotychczas obcy mi, materialny element polskiego stroju ludowego był ważną składową, stanowiącą o przynależności społecznej i zamożności jej właścicielki. Na Śląsku chusta kobieca stanowiła rolę symbolu. Jej przywdziewanie było deklaracją przynależności narodowej. Chusty – obowiązkowe nakrycie głowy mężatek różniły się zależnie od regionu, pór roku i okresu liturgicznego w kościele. Dla mnie stały się inspiracją do wykonania kilkunastu obiektów z konopi lnianych, w technice papieru ręcznie czerpanego. Papier z materii organicznej jest dla mnie poza malarstwem inną, równoległą ścieżką wypowiedzi artystycznej. Świadomy wybór kruchego i nietrwałego materiału przypomina o przemijalności ludzkiego życia. Podobnie jak głębsze wejrzenie w naturę wewnętrznych doświadczeń, ważne jest dla mnie zwrócenie uwagi na popadające w zapomnienie dziedziny polskiej kultury ludowej”. (Elżbieta Zrobek)
