Instalacja artystyczna przentowana w Muzeum Starego Teatru (MICET) w Krakowie inspirowana jest literackimi opisami przyrody oraz namysłem nad współczesną kondycją naszych relacji ze światem natury.
W projekcie usłyszęć można teksty Elizy Orzeszkowej, Władysława Reymonta, Stefana Żeromskiego, Wisławy Szymborskiej
koncept i reżyseria: Aleksandra Jakubczak
wideo: Wojciech Sobolewski zapachy i obiekty: Przemek Branas
głos: Małgorzata Zawadzka
Długie i nudne opisy przyrody to instalacja artystyczna wykorzystująca tekst, obraz, zapach i dźwięk. Wychodząc od opisów przyrody w polskiej literaturze oraz osobistej opowieści, staje się refleksją nad doświadczeniami solastalgii (rodzaj lęku wywołany zmianami klimatycznymi) i topofilii (czyli wytworzenia w sobie „miłości do miejsca”). Jest również kontemplacją zapisanych w kolektywnej wyobraźni krajobrazów – tych wyobrażonych, pamiętanych i przeżytych. Opis krajobrazu staje się pretekstem do namysłu nad tożsamością, tęsknotą za poczuciem przynależności i próbą odnalezienia siebie w relacji ze światem przyrody.
Wykorzystano zdjęcie Wojciecha Sobolewskiego.
Wstęp w cenie biletu do muzeum.
