Nowohuckie Centrum Kultury zaprasza na wystawę prac scenograficznych Wandy Fik-Pałkowej – 60-lecie pracy twórczej atystki.
W 1962 roku, jeszcze jako studentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, projektowałam swoje pierwsze scenografie do sztuki Witolda Gombrowicza Iwona, księżniczka Burgunda (scena lalkowa) oraz Kochać nie wiedząc kogo Lope de Vegi (scena dramatyczna) dla krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W tym roku, przy wsparciu Miasta Krakowa i Galerii CENTRUM Nowohuckiego Centrum Kultury, prezentuję wystawę moich prac scenograficznych. Ze względu na specyfikę zawodu scenografa organizacja wystawy retrospektywnej jest sprawą trudną – zachowało się niewiele prac i fotografii ze spektakli. Teatry nie zawsze je archiwizowały. Prezentowany wybór projektów: scenografii, kostiumów i lalek, to ułamek moich realizacji.
Mała retrospektywa prac scenograficznych miała odbyć się przy okazji mojej wystawy malarstwa. Jesteśmy w Galerii Zofii Weiss w 2020 roku, lecz pandemia i lockdown pokrzyżowały nam plany. Trzeba było wystawę odwołać. Wtedy powodem dołączenia projektów scenograficznych do wystawy malarskiej był jubileusz 75-lecia Teatru Groteska, w którym na scenie dla dorosłych realizowałam ważne dla mnie spektakle lalkowe: Płaszcz Juliana Tuwima wg Mikołaja Gogola (projekty nagrodzone złotym medalem na IV Międzynarodowym Quadriennale Scenografii w Pradze dla ekspozycji polskiej, później realizowany wielokrotnie na innych scenach teatralnych) oraz Tristan i Izolda Josepha Bédiera w przekładzie Tadeusza Boya‑Żeleńskiego.
Większość prezentowanych na wystawie prac pochodzi z mojego prywatnego archiwum, ale udało mi się też dotrzeć do niektórych zbiorów archiwalnych teatrów, Muzeum Krakowa oraz archiwów państwowych. Wypożyczenie oryginałów nie było możliwe, ale udostępniono mi – za co jestem bardzo wdzięczna – reprodukcje cyfrowe, a także dokumentację fotograficzną spektakli, co przybliża, mam nadzieję, charakter i atmosferę realizowanych przedstawień. Wystawę uzupełniają repliki moich instalacji z lat 70-tych XX wieku, wykonane na plenerach organizowanych w ramach Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie – najstarszego festiwalu filmowego w Polsce.
Teatr, a zatem i scenografia, to sztuka magiczna i ulotna; można ją w pełni ocenić dopiero wtedy, gdy ożywia ją gra aktorów, praca reżysera, muzyka i światło. Na wystawie zastąpić je musi nasza wyobraźnia. (Wanda Fik-Pałkowa)
Wanda Fik-Pałkowa – studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie: malarstwo u prof. Zbigniewa Pronaszki i prof. Zygmunta Radnickiego, scenografia u prof. Karola Frycza i prof. Andrzeja Stopki oraz Józefa Szajny. Dyplom na Wydziale Scenografii w 1962 r. Uprawia równolegle scenografię i malarstwo. W dorobku artystycznym ma ponad 60 realizacji scenograficznych m.in. w Krakowie, Warszawie, Zielonej Górze, Opolu, Kielcach, Katowicach. Srebrny medal na V Międzynarodowym Triennale Scenografii, Nowy Sad‘78, stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1978 r., złoty medal na IV Międzynarodowym Quadriennale Scenografii, Praga ’79 (zespołowy dla ekspozycji polskiej), Stypendium Twórcze Miasta Krakowa w 2022 r. Prace w zbiorach Muzeum Krakowa, Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz Muzeum Ziemi Bieckiej. Projekty scenograficzne reprodukowane we Współczesnej scenografii polskiej Zenobiusza Strzeleckiego. Udział w wielu wystawach malarskich i scenograficznych w kraju i za granicą.
