Organizatorzy Fundacja „Maximum” i Fundacja Dom Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie oraz Małopolski Salon Sztuk zapraszają do Szafirowej Pracowni Stanisława Wyspiańskiego na wystawę oraz performance „Primadonna & Święta” w dzień św. Katarzyny nawiązującą do starożytnej koncepcji Świętej Ladacznicy oraz idei wybitnego teoretyka i praktyka teatru, założyciela „Teatru Laboratorium” Jerzego Grotowskiego, który podzielił aktorów na świętych i ladacznice.
Ów archetypowy obraz kobiety, która osiągnęła głęboką unię z wewnętrzną boginią miłości zostanie zobrazowany w asamblażach i instalacjach artysty Dario Pietro-Santisa nawiązujących do operowych postaci Turandot, Tosci, Elisabeth, Halki, Madama Butterfly, Normy, Karmelitanki z dzieł Pucciniego, Wagnera, Moniuszki, Belliniego, Poulenca.
Artysta utożsamia postać sceniczną z emploi Primadonny, na plan pierwszy wysuwając nie głos, tessiturę czy umiejętności wokalne, ale plastyczną i sceniczną wizję roli.
W asamblażach dyskretnie zakamuflowana jest więc aluzja do „żywych i martwych” Primadonn, które swoją sceniczną kreacją przekazały swoiste imago aeternum ( z łac. „wieczny obraz”), który ożywa w specyficznej trójwymiarowej perspektywie oraz zamierzonym kiczu.
Portrety i asamblaże Primadonn wpisują się w nurt sztuki trash-art, nowojorski junk-art czy brut-art, gdyż nierzadko swoją genezę wywodzą ze znalezionych w kostiumeriach, operowych magazynach i zwyczajnie na śmieciach i targowiskach elementów garderoby primadonn (jak: peruki, trzewiki, pończochy, staniki, nuty, dessous, boa, biżuteria) czy teatralnej scenografii.
Asamblaże i instalacje „Primanonna & Święta” to właśnie jeden z ważnych archetypów i wewnętrznych aspektów kobiecości (połączonej ze świętością) oraz wewnętrzne, nierozdzielne połączenie pomiędzy erotyką i duchowością, a zarazem wezwanie do odkrycia w sobie emanacji boskości, wolności, radości, a zwłaszcza żywotności, owego bergsonowskiego élan vital w tych smutnych czasach hiperinflacji, wojny, zarazy i śmierci.
O projekcie:
Idea Małopolskiego Salonu Sztuk w „Szafirowej Pracowni” Wyspiańskiego grawituje wokół klimatów młodopolskich oraz motywów: Artysta i sztuka, Ludomania, Miasto, Miłość, Natura, Synteza Sztuk, Kicz i Artyzm. Projekt nawiązuje do tradycji krakowskich salonów artystycznych, gdyż jego prapremiera ma miejsce w miejscu magicznym „Szafirowej Pracowni” Wyspiańskiego na rogu ul. Krowoderskiej 79 i Alei Trzech Wieszczów w Krakowie – Mieście Literatury UNESCO.
Dario Pietro-Santis – artysta, dyplomowany arteterapeuta, teatrolog, Project Manager (PRINCE2), doktor nauk hum. Uniwersytetu Jagiellońskiego, literat, członek Związku Literatów Polskich w Krakowie, International Association „ASSITEJ”. Autor serii wydawniczej Trylogia Tanatyczna Teatru Absurdu. Autor asamblaży i instalacji prezentowanych w „Szafirowej Pracowni” Wyspiańskiego w Krakowie oraz szeregu projektów kulturalnych i społecznych, ogólnopolskich i międzynarodowych (m.in. Bałkańska Seria Literacka, Małopolski Salon Sztuk, Małopolska Wielu Kultur, Małopolska Akademia Seniora etc.). Stale współpracuje z Istituto Storico ISS w Rzymie.
