Beata Stankiewicz to urodzona malarka. Na tym polu spełnia się najlepiej i czuje się naprawdę szczęśliwa. Jej sztuka nie kończy się na wybitnych zdolnościach malarskich. To, co w niej najważniejsze, to idea i analiza. Przede wszystkim fascynuje ją napięcie między obecnością a nieobecnością człowieka, między istnieniem a nieistnieniem. Rozważa to dogłębnie. Każdy z tematów zamyka się w dużym cyklu obrazów odnoszących się symbolicznie do wnętrz mieszkalnych i pracowni artystów. W niektórych obrazach człowiek jest dotkliwie nieobecny, w innych nachalnie obecny. Interpretacje antropologiczne Beaty Stankiewicz mają szeroką skalę i są dogłębnie poruszające.
Jej obrazy spełniają warunki, jakie stawiamy dobrej sztuce. Są w nich i światopogląd, i doskonałe rzemiosło. Są w nich pasja artysty i wnikliwość namysłu. U Beaty Stankiewicz idea spotyka się z ręką, a wszystko to zostaje wyrażone w złotym medium sztuki, jakim jest malarstwo.
Na wystawie można obejrzeć następujące cykle prac: Puste pokoje (2012–2022), Dom pracy twórczej (2017–2022), Miejsce pracy (2017–2022) oraz Dawni mistrzowie (2022).
Beata Stankiewicz (ur. 1973) – uprawia malarstwo, fotografię, tworzy wideo. Absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w 1998 roku w pracowni Józefa Lucjana Ząbkowskiego). Artystka pracuje cyklami, tworząc najczęściej wielkoformatowe, hiperrealistyczne przedstawienia wycinków rzeczywistości – wizerunki drzew czy wnętrz mieszkalnych (najczęściej pracowni artystycznych, wirydarzy czy klasztornych cel). Zajmuje się również malarstwem
portretowym, w którym najistotniejszą rolę odgrywają światło i kolor. Od 2005 roku wraz z mężem prowadzi w swoim domu niekomercyjną galerię sztuki – mieszkanie23.
Jej prace znajdują się w zbiorach m.in. Bunkra Sztuki i MOCAK-u.
