Wystawa w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego prezentuje unikatową kulturę duchowej żeńskiej, katolickiej wspólnoty mniszej, która powstała na przełomie wieków XVII i XVIII we Lwowie wśród tamtejszych Ormian. Ilustruje dziedzictwo kulturowe jednej z najbardziej aktywnych mniejszości narodowej w dawnej Polsce i pokazuje udział kobiet w jego wytworzeniu. Klasztor benedyktynek ormiańskich istniał do 1946 roku przy katedrze ormiańskiej we Lwowie, a obecnie jego tradycje kontynuuje wspólnota benedyktynek łacińskich w Wołowie na Śląsku Dolnym. Na wystawie zostaną zaprezentowane artefakty do tej pory szerzej, albo wręcz w ogóle nie eksponowane, a związane z dziejami Kościoła ormiańskiego, w tym galeria portretów olejnych ksieni ormiańskich, zabytek polskiej sztuki kresowej, tworzona od XVIII do początków XX wieku (własność Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich). Wywieziona po drugiej wojnie światowej przez zakonnice do Polski, przechowywana była przez blisko siedem dziesięcioleci w formie zrolowanych płócien na strychu w klasztorze w Wołowie. Dopiero w ostatnich latach została wydobyta z zapomnienia i troskliwie odrestaurowana w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ponadto na wystawie można zobaczyć faksymile Ewangeliarza ze Skewry (Królestwo Cylicji), uważanego za bezcenny zabytek sakralny piśmiennictwa ormiańskiego z końca wieku XII, a także obraz olejny Modlitwa w stepie (1893/1894) Józefa Brandta ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, inspirowany portretami ksień oraz m.in. relikwiarze, monstrancje, ornaty, starodruki i dokumenty.
Podczas wernisażu zostanie zaprezentowana monografia zbiorowa pt. „Niewiasty z pastorałami. Portrety ksień klasztoru benedyktynek ormiańskich we Lwowie: historia, konteksty, konserwacja”, wydana pod redakcją Andrzeja A. Zięby przez Księgarnię Akademicką w Krakowie.
Wystawę można oglądać od poniedziałku do piątku w godz. 11.00–16.00 (przerwa techniczna w godz. 13.30-14.00) w soboty 11.00–15.00 (przerwa techniczna w godz. 13.30-14.00). Wstęp wolny
