Pałacowe niepokoje – interwencja artystyczna Dagmary Wyskiel – jest zaproszeniem do reinterpretacji zabytkowych wnętrz Willi Decjusza i jej najbliższego otoczenia. Efektem pracy artystki jest wystawa o charakterze site-specific.
Odnosząc się do zastanych przestrzeni, przywołujących historię znanych rodów, które były właścicielami Willi, Dagmara Wyskiel buduje i zarazem prezentuje szersze konteksty historyczne, kulturowe i środowiskowe dotyczące najważniejszych aspektów związanych z dziedzictwem tego miejsca.
Interwencja artystyczna przygotowana przez Dagmarę Wyskiel jest przede wszystkim zaproszeniem do poszukiwania; wezwaniem, aby każdy z odbiorców odnalazł w przestrzeni wystawy własną perspektywę. Wystawa Pałacowe niepokoje nie stanowi gotowego produktu, lecz zaproponowana została w formie mentalnego ćwiczenia, którego główną ideą jest wypracowanie nowych sposobów budowania kontaktu między dziedzictwem historycznym a współczesnym społeczeństwem. Jest rodzajem artystycznego gestu, próbą nawiązania dialogu z odwiedzającymi wystawę, wytrącenia ich z roli biernych odbiorców sztuki, zburzenia ich estetycznych przyzwyczajeń i oczekiwań. Publiczność stawiana jest tu w sytuacji nietypowej i prowokującej, która wymaga podjęcia wysiłku interpretacji – zarówno dzieł jak i wytworzonego przez nie kontekstu. Instalacje wykonane z tworzyw sztucznych skłaniają widzów do refleksji nad kwestiami związanymi z ochroną środowiska, degradacją planety i jej zasobami materialnymi, a także stawiają pytanie o to, co stanowi dla nich większą wartość – chwilowa, ulotna rzeczywistość czy trwałe i ponadczasowe rozwiązania.
Dagmara Wyskiel - absolwentka ASP w Krakowie, artystka wizualna, kuratorka, aktywistka kulturalna i organizatorka wielu wydarzeń, mieszkająca w Antofagasta w północnym Chile. Jest założycielką organizacji non profit Colectivo Se Vende oraz instytutu Latin American Art Institute (ISLA). Dyrektorka Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Współczesnej SACO. Autorka i realizatorka performatywnych akcji artystycznych z wykorzystaniem wielkoformatowych obiektów w wybranych przestrzeniach jak: Dolina Meteorytów na pustyni Atakama, obserwatorium astronomiczne ALMA, Gorzkie Jezioro w regionie Magallanes i chilijska Antarktyda, stara dzielnica żydowska w Krakowie, brytyjskie wybrzeże i port Valparaíso. Przeprowadziła również interwencje artystyczne w argentyńskich Andach; w przestrzeni publicznej w Manizales, Medellín oraz Bogocie w Kolumbii; w Londynie i Hastings w Anglii; w Antofagasta, Coliumo i Castro w Chile; w Pałacu Ludowym i na Plaza Murillo w La Paz. Wystawiała swoje prace w Muzeum Narodowym Boliwii oraz w Przestrzeni Sztuki Współczesnej w Montevideo, a także w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Meksyku, Indonezji i Argentynie. Zdobywczyni nagrody głównej na XVII Biennale Azjatyckim w Bangladeszu z Mixed Video Game (2016).
Bogdan Achimescu - dr hab. prof. ASP Bogdan Achimescu, praktykuje rysunek, fotografię, instalację, a także grafikę warsztatową i komputerową, malarstwo oraz tworzy instalacje, projekcje video i environment. Przebywał na stypendiach i pobytach artystycznych połączonych z realizacjami: w Niemczech (1994,1999), USA (1995-96), Szwajcarii (1995-96), Irlandii (1998, 2001-02), Francji (1999), Mongolii (2004) i Taiwanie (2004). Reprezentował Rumunię na Biennale Weneckim w 2001 roku, gdzie jego projekcja komputerowa pokazywana była w Pawilonie Rumuńskim. Realizował pracę dydaktyczną na wyższych uczelniach artystycznych w Polsce (ASP w Krakowie), Rumunii (ASW w Cluj), Stanach Zjednoczonych (m.in. kontrakty roczne z University of Virginia w Charlottesville; University of Arizona w Tuscon oraz wykłady na Uniwersytecie Wisconsin, Madison i Utah). Zrealizował wystawy indywidualne w Europie, Azji i Ameryce. W roku 1993 zdobył Grand Prix na triennale Grafiki w Biella. Wiele prac Bogdana Achimescu znajduje się w kolekcjach w kraju i na świecie (MOMA, Uffizi).
