Kiedy kobieta rodzi po raz pierwszy, często zapomina się, że są to nie tylko narodziny dziecka, ale również kobiety jako matki. Dla całej rodziny jest to doświadczenie metamorficzne, zmieniające dynamikę relacji i sposób, w jaki patrzymy na własnych rodziców.
Pierwsza ciąża i wczesny etap rodzicielstwa są pełne wątpliwości i obaw. Czy z dzieckiem wszystko będzie dobrze? Czy poród jest bolesny? Jak zmieni mnie ta nowa rola? Z własnego doświadczenia wiem, jak bardzo nasiliły się te emocje, kiedy na początku pandemii, która ogarnęła cały świat, dowiedziałam się, że jestem w ciąży.
Ciąża to czas niekończącego się czekania. W oczekiwaniu koncentruje się na tym okresie mego życia, kiedy wszystko zdawało się zawieszone. Jako że na początku nie mogliśmy przyjechać z Londynu, by odwiedzić nasze rodziny w Polsce, ciąża stała się intymnym doświadczeniem, które dzieliłam z mężem. Nasza rzeczywistość ograniczała się wówczas w zasadzie do przestrzeni naszego mieszkania, więc to na nas skierowałam obiektyw. Zaczęłam dokumentować nasze życie w tym momencie transformacji i robiłam to dalej po narodzinach córki.
W tej pracy, odzwierciedlającej złożoność pierwszego okresu macierzyństwa, z jego wzlotami i upadkami, kluczową rolę odgrywają światło i cień. Rodzinne portrety przeplatają się z martwymi naturami codziennej rodzicielskiej rzeczywistości: zakupy w pośpiechu porzucone na stole, liście kapusty przynoszące ulgę przy nawale pokarmu oraz rozmaite krajobrazy z codziennych spacerów. Gdy zostajesz matką, może to być wyjątkowo izolujące doświadczenie, w niektóre dni miałam wręcz wrażenie, że napierają na mnie ściany i sufit. Praca nad projektem stała się świadectwem mojego macierzyństwa, ale też sposobem radzenia sobie z jego wyzwaniami. Ten bardzo osobisty cykl przybrał formę wizualnego pamiętnika, który pozwolił mi na zbadanie własnych granic po obu stronach obiektywu.
Wystawa w ramach Sekcji ShowOFF Miesiąca Fotografii.
Tori Ferenc (ur. 1989 w Gnieźnie) – zajmuje się fotografią portretową i dokumentalną. Interesuje ją dokumentowanie rzeczywistości rozmaitych wspólnot marginalizowanych przez większość społeczeństwa – ortodoksyjnych Żydów w północnym Londynie, Podróżników Irlandzkich [Irish Travellers], zbierających się na końskich jarmarkach, i starszych tancerzy spotykających się na dansingach. W pracy twórczej podejmuje tematy tożsamości, wspólnoty, a ostatnio również rodzicielstwa. Doświadczenie w fotografii portretowej pozwoliło jej nawiązać współpracę z rozmaitymi periodykami, m.in. „The New York Times”, „Washington Post”, „Financial Times”, „The Telegraph”, „Icon”, „Wallpaper”, „Time” i „Bloomberg”. Mieszka i pracuje w Londynie.
