Wystawa czasowa Veni Pater Pauperum. Duchowe i materialne dziedzictwo Zakonu Ducha Świętego de Saxia w Polsce opowiada o dziejach duchaków za ziemiach polskich. Zakon ten przybył do Polski w początkach XIII wieku. Przez niemal sześć wieków duchacy prowadzili w kilku polskich miastach przytułki-szpitale, w tym największy krakowski Szpital Ducha Świętego. Głównym charyzmatem Zakonu była opieka nad ubogimi i chorymi, porzuconymi dziećmi, a także ciężarnymi kobietami.
Na wystawie po raz pierwszy pokazane zostały publicznie obiekty z kilku zbiorów kościelnych i prywatnych, m. in. XVII-wieczne portrety duchaków ze zbiorów krakowskiego klasztoru sióstr duchaczek w Krakowie, a także późnorenesansowa, haftowana tkanina z poduchackiego kościoła parafialnego pw. Świętego Krzyża w Krakowie. Zobaczyć można także XVIII-wieczne ryciny przedstawiające duchacki strój zakonny. Wyjątkowym zabytkiem jest barokowa puszka, zwieńczona duchackim krzyżem, pochodząca z parafii pw. św. Marcina w Biskupicach. Uzupełnieniem wystawy są archiwalne fotografie, a także reprodukcje przedstawień ikonograficznych oraz rękopisów, ilustrujące zachowane dziedzictwo Zakonu w Polsce, pochodzące z ponad dwudziestu kolekcji publicznych i prywatnych.
Autorem koncepcji wystawy i scenariusza jest doktorant Wydziału Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie Mateusz Zimny. W ramach projektu zrealizowana została kwerenda w zbiorach muzealnych, archiwalnych i bibliotecznych (publicznych, kościelnych oraz prywatnych), której celem była identyfikacja zachowanych obiektów bezpośrednio lub pośrednio związanych z historią Zakonu w Polsce.