Wystawa zorganizowana w 235. rocznicę urodzin i 160. rocznicę śmierci wybitnego i zasłużonego Polaka obejmuje mało znaną twórczość graficzną Joachima Lelewela, który jest pamiętany przede wszystkim jako historyk, profesor uniwersytetów wileńskiego i warszawskiego, czynny polityk okresu powstania 1830–1831, poseł ziemi żelechowskiej na Sejm Królestwa Polskiego, członek Rządu Narodowego, prezes Towarzystwa Patriotycznego i najsłynniejszy bodaj polistopadowy emigrant. Znany jest również jako autor pionierskich w swoim czasie publikacji z dziedziny historii, sfragistyki, heraldyki, dziejów piśmiennictwa i księgarstwa w Polsce, historii kartografii i numizmatyki, podczas gdy z jego twórczością graficzną zetknęli się jedynie nieliczni.
Istotną częścią wystawy jest unikatowa kolekcja 230 matryc graficznych (z liczącego około 265 płyt rytowniczego oeuvre tego grafika amatora, własnoręcznie przez niego opracowanych) zakupiona do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie w 1897 roku i przez ponad wiek skrywana w muzealnych magazynach. Tłem dla kolekcji graficznej jest biografia Lelewela, kontekstowo wiążąca rytownictwo z „niespokojnym życiem” twórcy. Ikonografię tej części wystawy wypełniają portrety osób odgrywających w jego życiu szczególną rolę oraz widoki miast i instytucji, z którymi związał się przez swoje życiowe wybory. Przypomniano również wydarzenia dziejowe, które znacząco wpłynęły na losy Lelewela i zaważyły na jego dziele jako pisarza i grafika. Na ekspozycji nie zabrakło także portretów jej bohatera, jego prac rysunkowych i malarskich oraz zwiazanych z nim pamiątek.
