L’Arpeggiata jest prawdziwym zjawiskiem w świecie muzyki dawnej — zupełnie osobnym, oryginalnym, unikalnym, niby do niego nieprzystającym, ale już trwale wpisanym w jego krajobraz i zajmującym w nim poczesne miejsce. Zespół na samym początku istnienia wypracował pod przewodnictwem swojej założycielki i szefowej Christiny Pluhar formułę otwierającą mu drzwi do najbardziej prestiżowych sal koncertowych oraz festiwali od Ambronay po Salzburg i zaskarbiającą entuzjazm całych rzesz słuchaczy.
Otóż L’Arpeggiata postanowiła muzykę tradycyjną (przede wszystkim obszaru basenu Morza Śródziemnego i Ameryki Południowej) wykonywać z użyciem barokowego instrumentarium i odwrotnie — „uczoną” muzykę baroku grać z improwizacyjną swobodą bliską praktykom ludowym. Wszystko to, spięte jeszcze elementami jazzu, składa się na niepodrabialną i natychmiast rozpoznawalną estetykę zespołu, w której tak naturalnie stapiają się w jedno pozornie przeciwstawne żywioły. W jego wykonaniach twórczość wielkich kompozytorów XVII wieku jak na dłoni ujawnia bliskie związki z muzyką popularną swoich czasów, a wszelkie kategorie zacierają się, bo znów muzyka „niska” wsparta akompaniamentem teorby i klawesynu zaczyna bliźniaczo przypominać tę „wysoką”. Na koncertach L’Arpeggiaty panuje przez to doskonały ekumenizm i równość stylów i gatunków.
Na Opera Rara zespół przyjedzie z programem Miracolo d’Amore. Da Venezia a Napoli („Cud Miłości. Z Wenecji do Neapolu”). To muzyczna podróż przez Włochy epoki seicento pozwalająca poznać nam repertuar teatrów muzycznych północnej, środkowej i południowej Italii w chwili, gdy opera była zjawiskiem nowym, młodym, rozwijającym się szalenie dynamicznie i przeżywającym pierwszy tak bujny rozkwit. Uderzające swoją różnorodnością arie z dzieł m. in. Monteverdiego, Cavallego, Cestiego i Rossiego zaśpiewa rumuńsko-niemiecki kontratenor Valer Sabadus — gwiazda pierwszej wielkości na europejskim operowym firmamencie (ma za sobą liczne sukcesy zwłaszcza w rolach Händlowskich i pokaźną dyskografię) i wierny partner L’Arpeggiaty w jej licznych przedsięwzięciach.
L’Arpeggiata – Christina Pluhar
Valer Sabadus – kontratenor
Doron David Sherwin – cynk
Lathika Vithanage – skrzypce barokowe
Josep Maria Marti Duran – teorba & gitara barokowa
Rodney Prada – viola da gamba
Sergey Saprychev – perkusja
Dani Espasa – klawesyn & organy
Miracolo d’amore. Da Venezia a Napoli
Francesco Cavalli
Sinfonia
Pietro Andrea Ziani (arr. Christina Pluhar)
Dormite, o pupille (Il Nerone)
Valer Sabadus
Luigi Rossi
Dopo lungo penare
Valer Sabadus
Giovanni Legrenzi (arr. Christina Pluhar)
Con cent’occhi (Totila)
Valer Sabadus
Andrea Falconiero
Instrumental
Giovanni Legrenzi (arr. Christina Pluhar)
Lumi, potete piangere (La Divisione del mondo)
Valer Sabadus
Claudio Monteverdi
Venite, siscientes
Valer Sabadus
Lorenzo Allegri
Canario
Francesco Cavalli (arr. Christina Pluhar)
Ninfa bella (La Calisto)
Valer Sabadus
Antonio Cesti
Disserratevi, abissi (L’Argia)
Valer Sabadus
Francesco Cavalli (arr. Christina Pluhar)
Che citta (Ormindo)
Valer Sabadus
Girolamo Kapsberger
Canario
Luigi Rossi (arr. Christina Pluhar)
Gelosia
Valer Sabadus
Tarquinio Merula
Chiaccona
Giovanni Felice Sances (arr. Christina Pluhar)
Presso l’onde tranquillo
Valer Sabadus
Zobacz także: