Katarzyna Chlebny – znana przede wszystkim z magnetycznej Macabry Dolorosy – po raz kolejny porusza kontrowersyjny, niełatwy temat.
Sto pięćdziesiąt lat temu policjanci wtargnęli do celi w krakowskim klasztorze karmelitanek bosych, opodal dzisiejszej ulicy Kopernika. Gołe ściany, zamurowane okno, rozrzucona na podłodze słoma i odchody – a w tej „scenografii” zagłodzona naga kobieta. Barbara Ubryk spędziła w tych warunkach dwadzieścia lat.
Przyjęło się o niej myśleć jak o chorej psychicznie, ale jak było naprawdę? Może choroba pojawiła się na skutek wieloletniej izolacji? Dlaczego – mimo jednoznacznych dowodów obciążających Karmelitanki – umorzono śledztwo w jej sprawie? I wreszcie – czemu archiwa krakowskich karmelitanek są wciąż zamknięte?
Historia ubezwłasnowolnionej i odizolowanej kobiety wstrząsnęła ówczesną Polską i odbiła się szerokim echem na świecie. Pomimo upływu lat temat okazuje się nadal aktualny. Pytanie o to, co dzieje się w głowie kobiety skazanej na wykluczenie pozostaje otwarte…
- Scenariusz – Weronika Murek
- Reżyseria – Julia Mark
- W roli Barbary Ubryk – Katarzyna Chlebny
- Opracowanie Muzyczne/ aranże – Paweł Harańczyk
- Projekcje, zdjęcia – Tomasz Schaefer
Scena Berlin
