Cykl Translokacje obejmuje fotografie, grafiki i obiekty z lat 2005–2020.
„Cykl Translokacje powstawał podczas moich wieloletnich wędrówek po okolicznym lesie. Istotnym, być może nawet decydującym elementem dla tworzenia tego cyklu, było wędrowanie.
W czasie tych wędrówek odkrywałem w lesie przedmioty ze świata towarów konsumpcyjnych, zagubione, zniekształcone, porzucone, wyrwane ze swojego miejsca i wrzucone w kompletnie inny absurdalny kontekst, a jednak stanowiące jakąś całość z tym nowym otoczeniem. Moja strategia przypominała tu nieco działania flâneura – nieśpiesznego spacerowicza, opisywanego przez Waltera Benjamina. Niczym detektyw szukający śladów zbrodni, włóczyłem się po lesie, cierpliwie i uważnie, chwilami wręcz obsesyjnie przyglądając się mchom, paprociom, przydrożnym rowom, piaszczystym ścieżkom, szukając kolejnych śladów przedmiotów z zupełnie innego porządku, ukrytych pod kępką trawy, wystających z ziemi, wiszących na jakiejś gałęzi, przylepionych do zbutwiałych liści, zatopionych w kałużach. Te fragmenty przedmiotów były śladami obecności człowieka, który je wytworzył, używał i porzucił, posiadały jakąś nieznaną mi historię, pobudzały wyobraźnię. Stwarzały pole niedopowiedzenia, przestrzeń dla imaginacji, wykraczały poza swoją doczesność.
Rzeczy, które znajdowałem w czasie wędrówek po lesie, były, w sensie ich wartości użytkowej, śmieciami. Śmieć może zostać wyrzucony na wysypisko, porzucony byle gdzie (na przykład w lesie), po to by usunąć go z widoku i o nim zapomnieć. Bywa jednak, że zostaje odnaleziony i poprzez zainteresowanie się nim nabiera nowej wartości.
Zbierane przeze mnie przedmioty, a właściwie ich fotograficzne obrazy, tworzą kolekcję prowadzącą mnie w przeszłość, przypominającą o moich małych „objawieniach” w momentach, gdy je odkrywałem. Są materialnym dowodem moich wędrówek, doświadczania przestrzeni, odkrywania piękna w przedmiotach zdegradowanych do roli śmiecia, refleksji nad ich zagadkowym pochodzeniem.(...)
Proponowana wystawa Translokacje jest próbą zmierzenia się z tym fascynującym mnie od wielu lat tematem. Jest refleksją nad otaczającą mnie rzeczywistością, kruchością rzeczy, nad czasem i jego bez-względnym, destrukcyjnym działaniem. Natomiast ten powstający w długim procesie cykl, jest formą owej destrukcji oswajania”. (Krzysztof Pisarek)
Wernisaż online: 7 maja 2021, 18.00 , FB: International Print Triennial Society in Krakow
