Kantor tu jest” to dźwiękowy spacer, w którym po Krakowie prowadzą nas komentarze Tadeusza Kantora.
Wojciech Kiwer stworzył kompozycję na elektronikę, dźwięki miasta i dwa głosy. Kompozycję rozpisaną na tkankę miejską, ulice Krakowa i kroki przechodniów. Punktem wyjścia do utworu było Archiwum Cricoteki. Wybrane z niego wywiady i konferencje prasowe Tadeusza Kantora (głównie z lat 80.) stały się bazą do przygotowania dźwiękowej opowieści o Krakowie tu i teraz. Wypowiedziom Kantora towarzyszy tekst przygotowany przez Agnieszkę Jakimiak i czytany przez Radosława Krzyżowskiego. Całość osadzona jest w muzyce elektronicznej, skomponowanej przez Kiwera oraz towarzyszącego mu Piotra Peszata.
„Kantor tu jest” to współczesna opowieść o Krakowie, pozycji artysty i konieczności wolności. Tadeusz Kantor, który mówi do nas nagrany 40 lat temu brzmi niezwykle aktualnie. Kiwer, Jakimiak i Peszat pokazują, że sytuacja artysty zawsze jest w zagrożeniu, wymusza bunt i opór.
Prapremiera utworu odbyła się na żywo 8 grudnia 2020 roku w siedzibie Cricoteki podczas uroczystej gali 40-lecia instytucji i była transmitowana w internecie. Utwór jest dostępny w formie spaceru dźwiękowego.
Przy wykorzystaniu bezpłatnej aplikacji Echoes słuchacze będą mogli uruchomić kolejne fragmenty nagranego utworu, kiedy znajdą się w wyznaczonym punkcie. Aplikacja jest oparta o narzędzia geolokalizacji, dzięki czemu utwór może składać się z części przypisanych poszczególnym miejscom (np. Małemu Rynkowi, ul. Kanoniczej, krakowskim Plantom).
Narzędzia wykorzystywane w aplikacji samoczynnie uruchomią fragmenty utworu przypisane danym przestrzeniom w momencie, kiedy użytkownik znajdzie się w odpowiedniej lokalizacji. Tego rodzaju działanie bliskie jest happeningowym eksperymentom Kantora, wychodzeniu w miasto w poszukiwaniu bodźców twórczych w codzienności miejskiego krajobrazu.
Pełna trasa spaceru zajmuje około 45 minut.
Dla osoby z niepełnosprawnością ruchu trasa spaceru jest dostępna. Na trasie występują obniżone krawężniki, a sama nawierzchnia nie stanowi większego problemu.
W utworze wykorzystano nagrania wypowiedzi Tadeusza Kantora z Archiwum Cricoteki.
