Wystawa w Domu Józefa Mehoffera

Józef Mehoffer (1869–1946), uczeń Jana Matejki i rówieśnik Stanisława Wyspiańskiego, to jeden z najwybitniejszych artystów Młodej Polski, czynny także w okresie międzywojnia.

Dom przy ul. Krupniczej Józef Mehoffer nabył w roku 1932 i nadał mu cechy rodzinnego pałacyku, wyposażając w stylowe meble, dzieła sztuki i rzemiosła artystycznego, i zdobiąc też własnymi pracami. We wnętrzach tych stworzył podobny nastrój i styl, jaki panował w jego poprzednich domach, by wspomnieć zwłaszcza jego dwór w Jankówce pod Krakowem, gdzie w roku 1907 założył jeden z najpiękniejszych ogrodów tamtej epoki. Tak urządzony przez niego dom przy ulicy Krupniczej, z dużym jak na centrum Krakowa ogrodem, stał się swego rodzaju muzeum i pełnym uroku miejscem spotkań towarzysko-artystycznych.

Po śmierci Józefa Mehoffera rodzina zachowała, na miarę możliwości, niezmieniony charakter pomieszczeń. Z czasem, z inicjatywy syna artysty, Zbigniewa Mehoffera zrodziła się idea utworzenia tu muzeum poświęconego temu twórcy. 

W roku 1986 nieruchomość, zgodnie z wolą rodziny artysty, przekazana została Muzeum Narodowemu w Krakowie. W styczniu 1996 roku, po niezbędnych pracach remontowych i konserwatorskich, placówkę otwarto dla publiczności jako Dom Józefa Mehoffera, Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Wnętrza urządzono w nawiązaniu do koncepcji artysty i dawnego ich klimatu, a nawet niektóre z nich wiernie odtworzono, co było możliwe dzięki darom i depozytom rodziny, uzupełnionym eksponatami ze zbiorów własnych Muzeum Narodowego w Krakowie.

Całości uroku dodaje ogród, rozciągający się przy domu od strony południowej, starannie odnowiony w roku 2003 w nawiązaniu do tego, który niegdyś założył w tym miejscu Józef Mehoffer.

Odbywają się tu naukowo-artystyczne spotkania oraz koncerty kameralne – w salonie lub w ogrodzie.