MICET – Muzeum Interaktywne Centrum Edukacji Teatralnej w Narodowym Starym Teatrze prezentuje dorobek teatralny uznanych polskich twórców XIX, XX i XXI wieku, związanych ze Starym Teatrem. To pole twórczych akcji, gdzie działania zwiedzających nadają kształt nieustannie przeobrażającej się przestrzeni spotkań.
Interaktywna wystawa oferuje zwiedzającym różne pola aktywności i przestrzenie działań:
Scenografia: Interaktywne Murale
W MICECIE można przyglądnąć się procesowi powstawania trzech wybitnych przedstawień Starego Teatru: obsypanego nagrodami Factory 2 Krystiana Lupy, mocno aktualnej Niewinie Pawła Miśkiewicza (ze scenografią Barbary Hanickiej) oraz kontrowersyjnym Towiańczykom, królom chmur Wiktora Rubina w wizualnej oprawie Mirka Kaczmarka.
Jest to spojrzenie intensywne i oryginalne – bo z perspektywy szkicownika i laptopa teatralnego scenografa, a jednocześnie otwierające pole wspólnego działania: forma wielkopowierzchniowej projekcji - muralu zależy bowiem od twórczych wyborów i decyzji zwiedzających.
Scenografowie: Krystian Lupa, Barbara Hanicka, Mirek Kaczmarek
Audioteka / Produkcja Muzyki Do Przedstawień
W Audiotece pytamy twórców muzyki do przedstawień Starego Teatru: Zygmunta Koniecznego (Noc listopadowa Wajdy), Stanisława Radwana (Tak zwana ludzkość… Grzegorzewskiego), Krystiana Lupę (Kalkwerk) i Jana Klatę (Do Damaszku) o to, jak kompozycja, zmiany rytmu, przejścia i efekty wpływają na emocjonalny odbiór całości spektaklu i komunikatywność dramaturgicznych treści.
W części Produkcja, przygotowanej przez muzyka Roberta Piernikowskiego (Król Edyp, Wróg ludu Klaty), próbujemy zrozumieć proces tworzenia ścieżek dźwiękowych do wybranych inscenizacji Starego Teatru.
Kompozytorzy: Zygmunt Konieczny, Stanisław Radwan, Krystian Lupa, Jacek Ostaszewski, Robert Piernikowski
Egzemplarze Reżyserskie: Tablety
Kim jest reżyser w teatrze? Jak szuka wspólnego języka z aktorami, kompozytorem, scenografem - sposobów na przeniesienie tekstu literackiego w przestrzeń sceny, w mniej lub bardziej gotową całość przedstawienia?
W MICECIE staramy się przybliżyć proces pracy pięciu wybitnych reżyserów Starego Teatru: Jerzego Jarockiego nad Ślubem Gombrowicza (1991), Andrzeja Wajdy nad Makbetem Szekspira (2004), Krzysztofa Warlikowskiego nad Krumem Levina (2005), Krystiana Lupy nad Factory 2 (2008) i Jana Klaty nad Wrogiem ludu Ibsena (2015).
Egzemplarze reżyserskie prezentujemy w formie elektronicznych szkicowników: kolaży notatek, rysunków, wywiadów i fragmentów spektakli. Nie wskazujemy konkretnych dróg – raczej mapę inspiracji i obszarów twórczych poszukiwań. W przypadku Ślubu Jarockiego i Makbeta Wajdy udostępniamy rzeczywiste fizyczne egzemplarze, które towarzyszyły artystom w trakcie prób na scenie.
Reżyserzy: Andrzej Wajda, Krystian Lupa, Jerzy Jarocki, Krzysztof Warlikowski, Jan Klata
Mediateka: 1000 Teatralnych Fotografii
Stary Teatr to setki wystawionych przedstawień, tysiące zarejestrowanych godzin spektakli i zrobionych zdjęć. Ich wybór prezentujemy na 6 metrowej ścianie multimedialnej, umożliwiającej przeglądanie cyfrowego archiwum teatru według tematów, artystów oraz obszarów ich aktywności.
Aktor / Choreografia: Tablety
Jak zmieniły się techniki aktorskie w teatrze w ciągu ostatnich 50 lat? Od gry psychologicznej Stanisławskiego, poprzez efekt obcości Brechta i współczesne metody improwizacji – aktorzy komentują swój proces budowania roli, zakreślając szeroką panoramę ewolucji stylu i sposobów opowiadania teatralnych historii – od „tam i wtedy” do tu i teraz.
W tabletach prezentujemy kolekcję fragmentów ról wybitnych aktorów, stworzonych w ramach głośnych, docenionych przez publiczność i krytykę, przedstawień Starego Teatru. A także fragmenty scenicznej choreografii, która w teatrze jest nie tylko formą prezentacji emocji, ale też sposobem opowiedzenia dramatu poza słowem. Ruch w spektaklu może być budowany bez muzyki, aktywowany rytmem wewnętrznej energii aktora, uwalnianej w procesie budowania roli. Choreograf Maćko Prusak nazywa tak tworzone przedstawienia przeźroczystymi.
Aktor: Warsztaty Improwizacji z Wirtualnym Nauczycielem
Żyjemy w świecie, w którym OBSERWUJEMY i jesteśmy OBSERWOWANI. Kto i jak na nas patrzy? Jak nauczyć się dystansowania i wyobrażania samego siebie – ciągle na nowo?
Wirtualni aktorzy pomagają ćwiczącym odkryć wewnętrzną świadomość i pamięć ciała.
Bazując na prostych sformułowaniach związanych z różnymi intencjami / celami, pokazują jak czerpać z doświadczeń wziętych z własnego życia w procesie aktorskim, jak skutecznie komunikować różne emocje.
Zadania aktorskie zostały oparte na indywidualnych procesach przygotowania do roli aktorów związanych ze Starym Teatrem: Bartosza Bieleni (Hamlet w Hamlecie Krzysztofa Garbaczewskiego) Marcina Czarnika (Idol w Do Damaszku Jana Klaty), Marty Nieradkiewicz (Maria w Woyzecku Mariusza Grzegorzka), Jacka Poniedziałka (Krum w Krumie Krzysztofa Warlikowskiego).
Aktorzy: Jacek Poniedziałek – „nic mi się w życiu nie udaje”, Marcin Czarnik – „jestem bogiem”, Marta Nieradkiewicz – „kocham Cię, Bartek Bielenia – „jestem sobą”
Kostium: Ubieranie Charakterów
W aplikacji, przygotowanej przez scenografa Mirka Kaczmarka, próbujemy pokazać mechanizmy kreowania scenicznych kostiumów.
Kostium dopowiada znaczenia w inscenizacji, wyznacza ruch, styl, zachowanie. Aktorzy traktują go osobiście, oceniają krytycznie podczas przymiarek w pracowni krawieckiej.
Wybraliśmy elementy z kilkudziesięciu strojów z różnych przedstawień Starego Teatru, przyporządkowując je postaciom kobiecym (Dzi(e)wka, Matka Polka, Buntowniczka), męskim (Artysta, Lider, Wędrowiec) i dziecięcym (Księżniczka, Superbohater). Z dostarczonych części możesz dowolnie kompilować i kreować swoje postrzeganie każdego z tych charakterów – bezpośrednio wpływając na końcowy kształt postaci.
Scenografia Mood Board
W mood boardzie pytamy 6 teatralnych scenografów o to, co widzą / słyszą, kiedy myślą o przedstawieniu, gdzie szukają (i znajdują) inspiracje, z kim chętnie współpracują (i dlaczego) – jakimi drogami dochodzą do finalnego produktu twórczych działań – gotowych przedstawień, nagradzanych na polskich i międzynarodowych festiwalach.
Barbara Hanicka, Mirek Kaczmarek, Justyna Łagowska, Kazimierz Wiśniak, Jerzy Skarżyński, Krystyna Zachwatowicz komentują fragmenty swoich spektakli i proces tworzenia sztuki – wypadkową wielkich talentów i często równie wielkich awantur, artystycznego bałaganu i szczęśliwego przypadku.
Mood boardy scenografów: Lidia Minticz i Jerzy Skarżyński, Krystyna Zachwatowicz, Kazimierz Wiśniak, Barbara Hanicka, Justyna Łagowska, Mirek Kaczmarek.
